دیریست که میاندیشم
که پرنده ی در قفس به کدامین آرزو آواز سر میدهد ؟
به کدامین آرزو بال و پر زدن و شوق پرواز را از خاطر محبوس در زندان از یاد نمیبرد؟
ای پرنده که سرانجام نامعلوم تو حبس ابد در قفس زندگی،
به جرم عاشقی،به حکم زندگانی
به مدت مرگ است،
سلام مرا به آزادی برسان.
بگو برایش دلتنگم
بگو آزاد است آزادی که در زندان تن محبوس
ولی در اتاق زندگی گرفتار!
ای پرنده،
در غروب ملال آور زندگی،
پشت حصار قفس،
رو به غروب تنهایی چشم به خط
ممتد و تابی انتها کشیده شده ی غروب قفست دوخته ام و
بال و پر زدنت را در پشت حصار
آزادی نظاره میکنم !
بخوان عاشقانه :
در حصرت دیدار آزادی خوشبخت شدم...
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
درباره سایت
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت