کاش میشد قلبها آباد بود کینه وغمها به دست باد بود،کاش میشد دل

فراموشی نداشت نم نم باران هم آغوشی نداشت،کاش میشد گم شوند

این کاش های زندگی پشت نقاب بندگی،کاش میشد کاش ها مهمان شوند در

میان غصه ها پنهان شوند،کاش میشد آسمان رنگین نبود ردپای قهروکین

رنگین نبود،کاش میشد روی خط زندگی! باتو باشم تا نهایت سادگی!

 

نوشته شده در یکشنبه 88/4/28ساعت 6:18 عصر توسط شیداگر جوان تاریکی نظرات ( ) | |